Elastyczne zatrudnienie w centrum uwagi rządu

W Holandii obserwuje się tendencję wzrostową elastycznego zatrudnienia. Jeśli w 2003 r. 14% wszystkich pracowników (1,1 mln osób) było w elastycznych stosunkach pracy z pracodawcami, to w 2021 r. liczba ta sięgnęła 28% (2,6 mln osób). Z jednej strony elastyczne stosunki pracy zapewniają większą swobodę zarówno firmom, jak i pracownikom. Z drugiej jednak strony w warunkach elastycznego zatrudnienia pracownicy są mniej chronieni.

List rządowy

Gabinet wysłany do Izby Reprezentantów list z przeglądem rynku pracy i planami jego reformy w nadchodzących latach. Według Ministra Spraw Społecznych i Zatrudnienia (SZW) Karien van GennipPlany rządowe opierają się na zaleceniach Komitetu Borstlap (Commissie-Borstlap), Rady Naukowej ds. Polityki Publicznej (Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid, WRR) oraz Rady Społeczno-Gospodarczej (Sociaal-Economische Raad, SER). Skupiono się na regulacji elastycznego zatrudnienia i osiągnięciu równowagi w warunkach pracy pracowników i osób prowadzących działalność na własny rachunek.

Pojęcie „elastycznego zatrudnienia”

W Holandii dozwolonych jest kilka rodzajów elastycznych stosunków pracy:

• praca na umowę na czas określony (nazywana jest również umową na czas określony / tymczasową / na czas określony - tijdelijke contract / arbeidsovereenkomst / arbeidscontract / arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd); 
• praca na wezwanie, czyli - w ramach umowy zerowej (dla umowy 0 godzin / dla umowy zerowej - 0 umowy uren, nul urencontract);
• praca kontraktowa z minimalnym/maksymalnym zatrudnieniem (umowa min/max/min-max – umowa min/max/umowa min-max);
• pracować za pośrednictwem organizacji płacowych; 
• praca tymczasowa za pośrednictwem agencji pracy (uitzendbureau).

A osobno należy wyróżnić usługi i prace wykonywane / świadczone przez osoby prowadzące działalność na własny rachunek - indywidualnych przedsiębiorców. W Holandii jest to eenmanzaak - EMZ. W obecnej praktyce tę formę działalności można jeszcze nazwać ZZP (zelfstandige zonder personeel), co jest tylko częściowo prawdziwe, ponieważ. zgodnie z prawem przedsiębiorca ZZP jest również EMZ, ale pracuje sam, bez wynajętej kadry.

Dla twojej informacji!

W Holandii dozwolonych jest kilka rodzajów elastycznych stosunków pracy:

• praca na umowę na czas określony (nazywana jest również umową na czas określony / tymczasową / na czas określony - tijdelijke contract / arbeidsovereenkomst / arbeidscontract / arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd); 
• praca na wezwanie, czyli - w ramach umowy zerowej (dla umowy 0 godzin / dla umowy zerowej - 0 umowy uren, nul urencontract);
• praca kontraktowa z minimalnym/maksymalnym zatrudnieniem (umowa min/max/min-max – umowa min/max/umowa min-max);
• pracować za pośrednictwem organizacji płacowych; 
• praca tymczasowa za pośrednictwem agencji pracy (uitzendbureau).

A osobno należy wyróżnić usługi i prace wykonywane / świadczone przez osoby prowadzące działalność na własny rachunek - indywidualnych przedsiębiorców. W Holandii jest to eenmanzaak - EMZ. W obecnej praktyce tę formę działalności można jeszcze nazwać ZZP (zelfstandige zonder personeel), co jest tylko częściowo prawdziwe, ponieważ. zgodnie z prawem przedsiębiorca ZZP jest również EMZ, ale pracuje sam, bez wynajętej kadry.

Regulacja elastycznych stosunków pracy

Jak zaznaczono w liście rządowym, elastyczne zatrudnienie odgrywa pożyteczną rolę na rynku pracy, jest przyszłością. Elastyczność daje firmom możliwość reagowania na zmiany w gospodarce. Ponadto pracodawcy muszą być w stanie reagować na naturalne wahania obciążenia pracą w zależności od pory roku lub innych okoliczności. Wnioskodawcy mają elastyczne możliwości zatrudnienia.

Jednak dzięki tej elastyczności firmy mniej inwestują w kapitał ludzki. Pracownicy z elastyczną umową są narażeni na większe ryzyko i mniejsze bezpieczeństwo niż pracownicy na umowę o pracę. Stwarza to nierównowagę na rynku pracy między „insiderami” z umową o pracę a „outsiderami” z elastycznymi warunkami stosunków pracy.

„Zbyt wiele osób w takich okolicznościach popada w kłopoty, jest niepewnych swoich dochodów lub indywidualnie ponosi wiele zagrożeń, na przykład, jeśli nie są ubezpieczeni na wypadek choroby”., mówi minister Van Gennip.

Oprócz trendów, takich jak starzenie się społeczeństwa i globalizacja, przyczyną problemów na rynku pracy jest brak holistycznego podejścia do wszystkich kategorii pracowników. Chociaż podjęto już kroki w celu osiągnięcia równowagi na rynku pracy (na przykład przeczytaj nasz статью o ustawie WAB), to nie wystarczyło. Kwestia regulacji rynku pracy, czyli elastyczne zatrudnienie, jest obecnie bardzo dotkliwa.

Zrównoważone stosunki pracy

Rząd zamierza zapewnić pracownikom elastyczne umowy z większą liczbą gwarancji:

• znikną umowy zerowe i umowy z minimalnym zatrudnieniem w ich obecnej formie – zostaną zastąpione umowami podstawowymi;
• umowy na czas określony musiałyby oferować równoważne warunki zatrudnienia pracownikom zatrudnionym na umowę o pracę;
• planowane jest zachęcanie pracowników do przechodzenia z jednego miejsca pracy do drugiego bez przerw po rozwiązaniu umowy elastycznej.

Większa jasność dotycząca osób samozatrudnionych (EMZ/ZZP)

Zdaniem rządu osoby pracujące na własny rachunek wnoszą duży wkład w rozwój Holandii, a samozatrudnienie „umożliwia czerpanie większej przyjemności z pracy”. Ale są też negatywne aspekty gwałtownego wzrostu liczby samozatrudnionych, na przykład jeśli chodzi o przymusową lub fikcyjną indywidualną przedsiębiorczość.

„Rząd chce zapewnić odpowiedni poziom ochrony dla wszystkich pracowników, walczyć z nieuczciwą konkurencją w zakresie zatrudnienia, zapewnić solidarność w systemie ubezpieczeń społecznych i poprawić system podatkowy”, jest podkreślone w liście.

Z jednej strony dla osób prowadzących działalność na własny rachunek wprowadza się ubezpieczenie rentowe i możliwość tworzenia emerytury. Z drugiej strony potrzebna jest większa jasność co do tego, kiedy praca powinna być wykonywana przez pracownika, a kiedy może zostać przydzielona osobie samozatrudnionej. W szczególności wprowadzone zostanie tzw. domniemanie prawne. Oznacza to, że od teraz pracodawca musi udowodnić brak stosunku pracy – a nie pracownik, który musi udowodnić istnienie stosunku pracy. Zdaniem ministra Van Gennipa walka z fikcyjnym biznesem będzie się nasilać. 

Na początku 2023 r. sfinalizowane zostaną plany rządu dotyczące reformy rynku pracy. W przypadku niektórych problemów mogą istnieć alternatywne rozwiązania. Przypominamy, że w ramach reformy rynku pracy ważnym krokiem będzie również obowiązkowa certyfikacja agencji zatrudnienia od 2025 r. – przeczytaj o tym w naszym статью.