Płatny urlop rodzicielskiouderschapsverlof) wprowadzony w Holandii dekretem królewskim z dnia 26 kwietnia i wyniesie 70% wynagrodzenia rodziców. Dekret królewski w tej sprawie został opublikowany na stronie internetowej holenderskiego Senatu w dniu 10 maja. Detale - tutaj.
Strona Mokre betaald ouderschapsverlof (Ustawa o płatnym urlopie rodzicielskim) jest unikalna w Holandii. Został przyjęty przez Senat (Eerste Kamer) 12 października 2021 r. Do jesieni 2021 r. w Holandii nie było płatnego urlopu rodzicielskiego, poza tym, że niektóre firmy wypłacały swoim pracownikom coś na wsparcie młodych tatusiów i mam.
Podczas gdy ustawa była dyskutowana i przyjmowana, toczyła się dyskusja na temat tego, jaki okres może zostać wypłacony i ile zapłacić rodzicowi, gdy idzie na urlop macierzyński. W rezultacie parlamentarzyści ustalili w ustawie normę 9 tygodni płatnego urlopu i dodatek w wysokości 50% wynagrodzenia. Przewidywały jednak możliwość „podwyższenia kwoty zasiłku przed wejściem w życie ustawy” i już w styczniu br. koalicja zdecydowała się na podwyższenie zasiłku. A teraz, na mocy dekretu królewskiego, wysokość zasiłku zostaje ostatecznie zatwierdzona na poziomie 70% maksymalnego dziennego wynagrodzenia („tot maximaal 70% van het maximale dagloon”).
W rezultacie:
Od 2 sierpnia 2022 r. pracownikom przysługuje 26 tygodni urlopu rodzicielskiego przez pierwsze osiem lat życia dziecka. Część urlopu – 9 tygodni – jest opłacana w wysokości 70% stawki wynagrodzenia. Pozostałe 17 tygodni urlopu nie są płatne, ale można je „rozerwać” i wykorzystać do 8 roku życia dziecka. Pisaliśmy już o tym: Płatny urlop rodzicielski - Nalog.nl BV
Ważne:
Z prawa do 9 tygodni płatnego urlopu można skorzystać tylko w pierwszym roku życia dziecka. Z takiego urlopu mogą skorzystać także rodzice wychowanków. Jeśli w pierwszym roku nie wykorzystano wszystkich dziewięciu płatnych tygodni, można je dodać do pozostałych 17 tygodni urlopu rodzicielskiego, ale nie będą już wypłacane.
Wyższe koszty płatnego urlopu rodzicielskiego dla holenderskiego budżetu szacuje się na około 195 mln euro rocznie. Ponieważ ustawa wejdzie w życie 2 sierpnia 2022 r., koszty świadczeń w 2022 r. są niższe i wyniosą około 65 mln euro. Wdrażanie ustawy powierzono Ministerstwu Spraw Społecznych i Zatrudnienia, na którego czele stoi pani Van Gennip, które przedstawiło odpowiednie propozycje Senatowi i Izbie Reprezentantów.
Data publikacji: 18.05.2022
