W Holandii jest około 20 000 zarejestrowanych fryzjerów pracujących w domu. Każdego dnia rejestruje się jeden lub dwa nowe. Fakt ten od wielu lat wywołuje niezadowolenie z holenderskiego związku fryzjerskiego ANKO. ANKO prowadzi ostatnio rozmowy z 50 gminami, starając się o porozumienie w sprawie zakończenia rejestracji nowych fryzjerów planujących pracę z domu.
A kilka gmin już zgodziło się na wprowadzenie ograniczeń w rejestracji takich przedsiębiorców. Stowarzyszenie branżowe, w skład którego wchodzą Dalfsen, Dronten, Hardenberg, Urk, Harlingen i Twenteran, oświadczyło, że opowiada się za sprawiedliwą i zdrową gospodarką z jednolitymi zasadami dla pracodawców zatrudniających pracowników i prywatnych przedsiębiorców. Obecnie, według ANKO, znajdują się na nierównej pozycji.
Problem ze sterowaniem
ANKO uważa, że salony fryzjerskie muszą spełniać określone standardy, co pociąga za sobą określone koszty i inwestycje, podczas gdy salony domowe nie spełniają tych zasad lub nie przestrzegają ich w wystarczającym stopniu i jest mało prawdopodobne, aby zostały sprawdzone. Na przykład fryzjerzy muszą przestrzegać zasad obchodzenia się z produktami chemicznymi. W związku z tym fryzjerzy pracujący w domu muszą przestrzegać tych samych zasad, a gmina, straż pożarna i służba medycyny pracy muszą monitorować ich przestrzeganie.
Ale wśród 20 000 prywatnych fryzjerów zarejestrowanych w Izbie Handlowej jest około 5–10 proc. Przedsiębiorców, wobec których ANCO nie wysuwa takich roszczeń. Są to tzw. Fryzjerzy ambulatoryjni, tj. ci specjaliści, którzy strzyżą włosy, na przykład osoby starsze, odwiedzające klienta w domu, ponieważ tacy klienci są mniej mobilni.
Oprócz kwestii kontrolnej ANKO niepokoi również znikanie salonów fryzjerskich z centrów handlowych i miejskich. Ich zdaniem stwarza to problem z miejscami praktyk dla przyszłych fryzjerów. Na przykład w osiedlach miejskich usługi fryzjerskie stały się prawie „niewidoczne” ze względu na to, że fryzjerzy przenieśli się z centrum do dzielnic, w których mieszkają.
Konkurencja
Jednak sami fryzjerzy pracujący w domu nie zgadzają się z tym stanowiskiem. „Nie rozumiem ANKO” – mówi kobieta, która prowadzi salon w Dalfsen, jednej z gmin, w których nie wydaje się już zezwoleń na rejestrację prywatnych fryzjerów.
„Do 40. roku życia pracowałam w zwykłych salonach fryzjerskich, a potem otworzyłam własny salon w domu. Mam duże doświadczenie i w moim salonie wszystko jest zorganizowane według zasad – mówi. Dla niej, podobnie jak dla wielu prywatnych fryzjerów, strzyżenie włosów w domu jest najbardziej opłacalne. „Utrzymuję rozsądne ceny. Ale jeśli sam będę musiał wynająć lokal, po prostu nie zostanie mi nic”.
Atmosfera w okolicy
Według związku ANKO „prawdziwy” fryzjer pomaga ożywić centrum miasta: „Po strzyżeniu ludzie zwykle wychodzą na ulicę handlową lub do kawiarni. To jest dobre dla spójności społecznej ”.
Gmina Dronten swoje działania mające na celu ograniczenie rejestracji „domowych fryzjerów” tłumaczy chęcią ochrony zwykłych fryzjerów w ośrodku. „Uważamy, że liczba pracujących fryzjerów nie powinna się zwiększać. Jeśli jednak jeden z prywatnych fryzjerów przestanie pracować, to na jego miejsce można zarejestrować innego – mówi przedstawiciel gminy Dronten. Poza tym nie chcą dopuścić do pojawienia się trzech prywatnych fryzjerów na jednym terenie, gdyż zdaniem gminy mogłoby to znacznie zmienić atmosferę okolicy.
Data publikacji: 10.09.2019
