Volgens het CBS zijn in 2018 191 immigranten het land binnengekomen. De overgrote meerderheid (000) was afkomstig uit EU-lidstaten of andere Europese landen: Liechtenstein, Noorwegen, IJsland en Zwitserland. Het Centraal Bureau voor de Statistiek heeft een onderzoek gepubliceerd naar de drijfveren die mensen motiveren om naar Nederland af te reizen.
Opvallend is dat bijna 40 procent van de migranten binnen tien jaar het land heeft verlaten. Het CBS heeft de immigratiegegevens over 2009 bekeken om te achterhalen waar de mensen die naar Nederland kwamen, naartoe gingen. Veel asielzoekers zijn naar hun thuisland teruggekeerd of naar een ander land verhuisd. In 2009 kwamen de meeste asielaanvragen uit Somalië, Irak, Afghanistan, de landen van de voormalige Sovjet-Unie en Iran. Hetzelfde beeld wordt waargenomen bij arbeidsmigranten van buiten Europa. Iets meer dan driekwart van degenen die in 3 naar Nederland kwamen, is de komende tien jaar vertrokken. De afgelopen twintig jaar is het aantal niet-Europese arbeids- en studentmigranten van buiten Europa echter geleidelijk toegenomen.
Familie reunie
De belangrijkste reden voor de 81 immigranten van buiten de EU of de Europese Vrijhandelszone was gezinshereniging of onderwijs. Dit geldt voor een derde van de migranten van buiten Europa in 000. De top vijf van landen waaruit nieuwe gezinsleden komen zijn onder meer Turkije, Marokko, Suriname, de Verenigde Staten en de Filippijnen.
Iets meer dan 20 procent van de niet-Europeanen kwam naar Nederland om te werken. Nog eens 20 procent kwam om te studeren, en de kleinste groep (16 procent) waren migranten die asiel zochten.
Uitbreiding van de EU
Naast oorlogen hebben ook politieke beslissingen in het buitenland invloed op de migratiestromen in Nederland. Dit is duidelijk te zien aan het voorbeeld van arbeiders uit Oost-Europa.
Door de uitbreiding van de EU is de stroom arbeidsmigranten vanuit Polen, Roemenië en Bulgarije naar Nederland sterk toegenomen. De Europese wetgeving geeft hen het recht om zonder tewerkstellingsvergunning in Nederland te werken.
Teleurstelling beleid
Diverse politieke en bestuurlijke maatregelen in Nederland hebben ook invloed gehad op de omvang van de immigratie. Soms denken ze na over hoe ze mensen kunnen stimuleren om naar Nederland te komen, soms om ze weg te jagen.
Met name het asielbeleid is gericht op lichte teleurstelling. Een goed voorbeeld hiervan is de Vreemdelingenwet, die in 2001 is aangenomen. Het maakte de asielprocedure veel gecompliceerder. Afhankelijk van de situatie in een land of regio wordt bijvoorbeeld de mogelijkheid van collectieve bescherming aanzienlijk verkleind. Ook in 2004 zijn de inkomenseisen voor gezinshereniging verhoogd. Iemand die zijn partner naar het land wil halen, moet minimaal 120 procent van het minimumloon verdienen. Momenteel moeten partners ook slagen voor een inburgeringsexamen voordat ze kunnen komen. Daarnaast is de leeftijdsgrens waarbinnen het stichten van een gezin is toegestaan, verhoogd van 18 naar 21 jaar.
Tegelijkertijd werd in 2004 een systeem gelanceerd om hoogopgeleide migranten naar het land te lokken. Op deze manier hoopte het kabinet van ministers de kenniseconomie te stimuleren. Het doel van de regeling is om de procedures voor de toelating van kennismigranten (kennismigranten) van buiten Europa zo veel mogelijk te vereenvoudigen.
Publicatiedatum: 13.08.2020
