Yakın zamanda yeni bir emeklilik anlaşması kabul edildi. Emeklilik yaşının artırılması, emeklilik sisteminin yeniden düzenlenmesi ve sürdürülebilir istihdam gibi konularla ilgili birkaç ayrı anlaşma içeriyordu. Bu anlaşmaların tümü nihai biçimine sahip değildir, bazılarının revizyona ihtiyacı vardır ve daha sonra değişiklikler yasama düzeyinde kabul edilecektir.
Bu sadece ölümlüler için ne anlama geliyor?
- Emeklilik yaşının yükseltilmesi planlanandan daha yavaş olacaktır.
Başlangıçta emeklilik yaşının 4 yılına kadar 2021 yıla çıkarılması için yılda 67 ay olmak üzere üç yıl süreyle yükseltilmesi planlanmıştı. Yeni anlaşmaya göre devlet emeklilik yaşı 2020 ve 2021'de 66 yıl 4 ay olarak kalacak, ancak 2022'den itibaren artacak ve 2024'e kadar 67 yıla ulaşacak.
Şimdiye kadar, emeklilik yaşının yükseltilmesi, beklenen yaşam süresindeki artışla yakından ilişkiliydi. Ve bir yıl artarsa, emeklilik yaşı da bir yıl arttı. Şimdi emeklilik yaşındaki bu artış sadece 8 ay olacak ve ortalama yaşam beklentisi bir yıl artacak. Bu değişikliğin Senato tarafından Temmuz 2019'un başlarında kabul edilmesi muhtemeldir.
Emeklilik yaşının artmasındaki bu yavaşlama, bu yıllarda birçok işçinin beklenenden daha erken emeklilik yaşına ulaşacağı anlamına geliyor. Aynı zamanda, birçok iş sözleşmesi, çalışan emeklilik yaşına geldiğinde otomatik olarak sona erer. Sözleşmede böyle bir madde varsa (devlet tarafından belirlenen emeklilik yaşına ulaşıldığında iş sözleşmesinin feshine ilişkin), ancak işbirliğinin devamı isteniyorsa, işveren derhal sabit süreli bir sözleşme imzalamaya özen göstermelidir. Sözleşmede emeklilik yaşına ilişkin herhangi bir çekince yer almıyorsa, işveren sözleşmeyi çalışanın emeklilik yaşına ulaşmasından önce ve sonra istediği zaman feshedebilir.
Eşit çalışma koşulları hakkında tartışmalardan kaçınmak için, her durumda aynı kurallara sahip olmak daha iyidir. Bu, emeklilik yaşına ulaşıldığında iş sözleşmesinin feshinin tüm çalışanlar için geçerli olacağı anlamına gelir (ayrı olarak kararlaştırılmadıkça ve çalışanın çalışmasının devam etmesi gerekmedikçe).
- LIV faydaları (yer-Inkomensvoordeel) işverenler için 2020'ye kadar indirim yapılacak
Emeklilik yaşının yükseltilmesindeki yavaşlama aynı zamanda bütçeyi de etkileyecektir (harcama önceden planlanandan daha fazla olacaktır). Bu nedenle, bu maliyetleri dengelemek için, (genç) düşük ücretli işçilerin (LIV) ödeneğinin azaltılmasına karar verildi. 2020'de fayda yarıya indirilecek ve 2024'e kadar tamamen iptal edilecek. LIV ödeneğinin yüksek oranı da önceki (2018) yıla göre yarı yarıya azalacak. Bu değişiklikler önümüzdeki yıl yürürlüğe girecek.
İşçileri LIV alan işverenler için bu, maaş bordrosu maliyetlerinin gelecek yıldan itibaren artacağı anlamına geliyor.
- 2022 yılına kadar emeklilik sistemindeki değişim
Ayrıca, yeni emeklilik sözleşmesi, ortalama emeklilik sisteminin kaldırılmasına ilişkin bir madde içermektedir. Emeklilik fonları şu anda ortalama katkı olarak adlandırılan ücretler almaktadır. Ortalama emeklilik katkısı, cinsiyet, yaş veya sağlık durumuna bakılmaksızın her çalışanın katkısının eşit bir yüzdesidir. Ve katkılarından dolayı, çalışanlar aynı emekli maaşı tahakkukunu alırlar. Bu soru çok tartışmalı. Sonuçta, genç çalışanlar emeklilik katkı paylarını, daha ileri yaşlarda yapmaya başlayanlardan çok daha uzun süre ödüyor. Sonuç olarak, çok az emekli maaşı alıyorlar.
Bununla birlikte, bu sistem uzun süredir çalışmaktadır, ancak yaşlanan nüfus ve değişen işgücü piyasasının bir sonucu olarak, gençler, yaşlılara göre giderek daha dezavantajlı bir konumda bulunmaktadır.
- Yaştan bağımsız emeklilik katkıları
Ortalamalı emeklilik sisteminin kaldırılmasıyla, yaşa bağlı olmayan katkılardan oluşan bir sistem getirilecek. Bu, tüm emeklilik planları için çalışanın kendi emekli maaşını oluşturduğu maksimum yıllık katkı tutarı (ücretlerin yüzdesi olarak) olacağı anlamına gelir.
Böyle bir geçişte, önemli ölçüde daha düşük bir emekli maaşı alabilecekleri için, 40 yaş ve üstü çalışanlar en dezavantajlı konumda olacaktır. Sistemde böyle bir değişiklik ancak bu çalışanlara ücret ödenmesi durumunda kabul edilebilir. Bu nedenle, emeklilik sistemindeki güncellemelerin daha da geliştirilmesi ile ilgilenmek için özel bir grup oluşturuldu.
Yaştan bağımsız bir katkı sisteminin getirilmesi tüm emeklilik programları için geçerli olacaktır. Ve çoğu emeklilik planının yaştan bağımsız bir primi olmadığı için, bu, tüm bu emeklilik planlarının değiştirilmesi gerektiği anlamına gelir. Ve bu değişiklikler çok çalışma gerektirecek. Zorunlu emeklilik fonlarına bağlı olmayan işverenler değişiklikleri kendileri yapmak zorunda kalacak.
Yeni emeklilik sisteminin hala iyileştirilmesi gerekmekle birlikte, zorunlu emeklilik fonlarına üye olmayan işverenler, her çalışan için eşit oranda emeklilik katkı payına sahip bir sisteme geçmenin onlar için ne kadar yararlı olacağını zaten test etmişlerdir.
Sistemdeki değişikliğin amacı, yaşlanmaya bağlı yüksek tazminat maliyetlerini ve çalışan nüfustaki artışı önlemektir. Alternatif olarak, sadece yeni çalışanlar için ve halihazırda çalışanlar için böyle bir şema oluşturmak mümkündür, her şeyi olduğu gibi bırakmak, yani bu geçişi kademeli yapmak.
- 2021'de Kaynak Değer Birimi para cezasından eşik muafiyeti
Yaşlı bir çalışan resmi emeklilikten kısa bir süre önce kovulduğunda, işveren, devletten emekli maaşı almaya başlamadan önce gelir eksikliğini telafi etmek için ona belirli bir miktar tazminat ödemek zorundadır. Şimdiye kadar, bu devlete pahalıya mal oldu, çünkü bu tür işten çıkarmalar erken emeklilik birimi (RVU) olarak nitelendirilirse, işveren tazminat tutarının% 52'si tutarında ek sözde son ücret ödemek zorunda kaldı.
Yeni emeklilik sözleşmesi, 2021'den 2025'e kadar olan dönem için bu ödemeden (ceza) eşik muafiyet sağlıyor. Bu eşik muafiyeti, aşağıdaki durumlarda işverenin ödeme yapmak zorunda olmadığı anlamına gelir:
- erken emeklilik, devlet emeklilik yaşına gelmeden önceki son üç yıl içinde gerçekleşir;
- hem işveren hem de çalışan için gönüllü işten çıkarılma konusunda bir anlaşma var;
- brüt geri ödeme tutarı, daha sonra belirlenecek bir eşik tutarı aşmaz (yılda yaklaşık 19 Avro).
Bu kural, çalışanın zararlı işlerde çalışıp çalışmadığına bakılmaksızın kullanılabilir. İşveren tarafından ödenen tazminat eşik tutarını aşarsa, sadece bu fazlalık için Kaynak Değer Birimi cezasının ödenmesi gerekecektir. Kural, erken emekliliğin devlet emeklilik yaşına ulaşmadan üç yıldan daha önce gerçekleşmesi durumunda da geçerli olacaktır.
Bu geçici önlem, esas olarak düşük ücretli işçiler için erken emekliliği kolaylaştıracaktır. Çalışan daha yüksek bir maaş alırsa, geri ödeme muhtemelen muaf tutulan tutarı aşacaktır ve işveren, biraz azaltılmış olsa da yine de bir RVU cezası ödemek zorunda kalacaktır. Bununla birlikte, bir işverenin kanunen tüm çalışanlarına erken emeklilik planı sunması zorunlu değildir. Ayrıca işveren, çalışanlarını vaktinden önce emekli olmaya zorlayamaz.
- Biriktirilebilecek vergisiz tatil hafta sayısı ikiye katlanacak
Mevcut mevzuata göre, mali olarak vergi ödemeden 50 haftalık tatil biriktirmesine izin verilmektedir. Vergi otoritesi, bu limiti uygulayarak, vergilerin ödenmesinde çok uzun süre ertelemenin meydana gelmesini engeller. Çalışan 50 haftadan fazla tatil kurtardıysa, işveren bu fazlalık üzerinden bordro vergisi ödemek zorundadır.
Çalışanlara daha erken emekli olma fırsatı vermek için, yeni emeklilik sözleşmesi bu birikmiş tatil haftası sınırını 50'den 100'e çıkardı. İşveren, örneğin (kısmen) fazla mesai veya vardiyalı iş için ek bir ödeme yaparak ek tatil yaratabilir. tatilde artış. Bununla birlikte, bir işveren, yaşlı işçilere birkaç haftalık ek tatil süresi vaat edemez. İkincisi erken emeklilik planı olarak kalacak ve bir Kaynak Değer Birimi (RVU) cezası uygulanabilir. Bunun ne zaman olacağı henüz belli değil, ancak bunun ancak emeklilik sisteminin yenilenmesi daha detaylı çalışıldıktan sonra gerçekleşmesi bekleniyor.
Hollandalı yazar: Cornelien Donner-Brursma, KWPS'de Kıdemli Danışman ve Emeklilik Avukatı, e-posta: broersma@kwps.nl, www.kwps.nl
Alınan https://www.salarisnet.nl/2019/07/dit-merkt-u-in-2020-van-het-nieuwe-pensioen/
Yayın Tarihi: 12.07.2019
