Od 19 lipca 2022 r. obywatele państw trzecich, którzy mieszkali na Ukrainie na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy, nie mogą liczyć na zapewnienie mieszkań na koszt gmin. Ponadto nie będą już mieli prawa do zasiłku na edukację, opiekę zdrowotną i utrzymanie. Powodem jest to, że tacy cudzoziemcy nie podlegają już unijnej dyrektywie o ochronie tymczasowej. Można przeczytać oficjalny dokument na ten temat w języku niderlandzkim tutaj.
Powód tej decyzji
Przed rozpoczęciem rosyjskiej inwazji na Ukrainie mieszkała duża liczba obcokrajowców, którzy pracowali, studiowali i mieli inne podstawy do uzyskania pozwolenia na pobyt. Wraz z wybuchem działań wojennych część z tych cudzoziemców uciekła do UE. Państwa Unii Europejskiej opracowały Dyrektywę w sprawie statusu ochrony czasowej (RTB), która objęła wszystkich legalnych rezydentów Ukrainy, w tym cudzoziemców, którzy mieszkali na niej na podstawie zezwolenia na pobyt.
Ponad 5 mln uchodźców opuściło Ukrainę. Większość z nich wyjechała do krajów UE. Ponieważ pomoc trzeba było nieść szybko i wszystkim, uchodźcy nie zostali podzieleni na Ukraińców i obywateli innych krajów. Ale troska o ukraińskich uchodźców jest dużym obciążeniem dla budżetów wszystkich krajów Unii Europejskiej. W Holandii ciężar tego ciężaru spadł na gminy (gemeente), co przysporzyło im ogromnych problemów. Można powiedzieć, że ogromna część środków i wysiłków gmin przeznaczana jest na pomoc uchodźcom, a nie potrzebującym pomocy obywatelom Holandii.
Europejczycy są zawsze gotowi pomóc zagrożonym uchodźcom, jeśli chodzi o życie, zdrowie i niesprawiedliwe prześladowania. Jednak zdecydowana większość cudzoziemców, którzy mieszkali na Ukrainie na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy, nie jest narażona na takie zagrożenia w swoich krajach pochodzenia. Niderlandzkie władze publiczne, miejskie i państwowe słusznie zwróciły na to uwagę Urzędowi ds. Imigracji i Naturalizacji (Immigratie en Naturalisatiedienst (IND)).
Rząd zdecydował, że obywatele państw trzecich, którzy posiadają zezwolenie na pobyt na Ukrainie (nie obywatelstwo!), nie podlegają już odpowiednio RTB i nie mogą ubiegać się o świadczenia przewidziane w dyrektywie.
Sekretarz stanu van der Burg powiedział, że kwestia zapewnienia ochrony potrzebującym jest niezbędna, ale nie można przeciążać gmin obcokrajowcami, którzy mogą być bezpieczni w swojej ojczyźnie.
Decyzja rządu Holandii nie ma mocy wstecznej. Oznacza to, że wszyscy obywatele państw trzecich, którzy mieszkali na Ukrainie na podstawie zezwolenia na pobyt czasowy i zarejestrowali się w Bazie Danych Osobowych (Basisregistratie Personen (BRP)) jako osoby wymagające ochrony czasowej przed 19 lipca, mogą przebywać w Holandii. Ponadto tacy obcokrajowcy nadal będą mogli korzystać ze wszystkich świadczeń RTB. Dyrektywa o ochronie tymczasowej obowiązuje do 4 marca 2023 r. Możliwe, że jego ważność zostanie przedłużona, ale czy w tym przypadku uchodźcy z Ukrainy, którzy mieszkali tam na podstawie zezwolenia na pobyt, będą mogli otrzymać ochronę, nie jest jeszcze znane.
Co stanie się z obcokrajowcami nieobjętymi RTB?
Tacy cudzoziemcy muszą opuścić Holandię. Jeśli nie stać Cię na podróż do swojego kraju, powinieneś skontaktować się z Serwisem Powrotów i Wyjazdów (Dienst Terugkeer en Vertrek (DT&V)), który pomoże Ci rozwiązać ten problem. Jeśli uważasz, że po powrocie do swojego kraju spotka Cię nieludzkie traktowanie, powinieneś złożyć wniosek do IND o nadanie statusu uchodźcy. IND spodziewa się gwałtownego wzrostu w takich aplikacjach.
Nalog.nl zapewnia usługi imigracyjne. Skontaktuj się z naszymi specjalistami, a postaramy się Ci pomóc.
Data publikacji: 21.07.2022
